گرگها

خانه خالی است، بی صدا، غمناک

ما دو گرگیم، گله ای بی باک

ما دو گرگیم، خفته در انکار

خانه خالی است از همه افکار

بوی سیگار در تمام اتاق

ما دو تصویر، محو در الصاق

ما دو گرگیم، ساکت و خالی

خانه متروک، بید بر قالی

ما دو گرگیم، گله مان مرده

ما دو گرگیم، سرد و افسرده

ما دو گرگیم، بی هم و درهم

ما دو متروک، ما تهی از هم

زوزه مان در حیاط میپیچد

جاده تا انحطاط میپیچد

راه ما ز ابتداش کرنش بود

زوزه هایی که عین غرّش بود

ما دو خط روی برگه های سفید

ما خمیدیم و جاودانه خمید

ما دو گرگیم، خانه مان خالی است

خانه خالی است، عصر بی فالی است

انتهای نبرد را دیدیم

سایه های پلید را چیدیم

اشک هفت آسمان برای زمین

دود بی حاصلیت غمگین

ما دو گرگیم، گله را برده

ما دو گرگیم، که یکی مرده

هیچ کس زیر گنبدان کبود

داخل قصه یک نفر که نبود

خانه خالی است، ما دو تا گرگیم

که درون حیاط پژمردیم

ما درین خانه جان خود دادیم

ما درین بی مسیری آزادیم

ما دو گرگیم، خسته، آشفته

آخرین نسل، بی صدا کشته

ما دو گرگیم، هر دو می گفتیم

کانتهای نبرد را بردیم

ما دو گرگیم، هر دو تا مردیم

عاقبت یک شکست را خوردیم

 

 

اردیبهشت 94